راهنمای بیمار برای درد گردن (بررسی اجمالی)

مقدمه

با گذشت سالها ، گردن ما در معرض استرس مکرر و آسیب دیدگی جزئی قرار دارد. این آسیب ها ممکن است در هنگام آسیب دیدگی درد ایجاد نکند. با این حال ، صدمات مکرر افزوده می شود و در نهایت می تواند منجر به دژنراسیون ستون فقرات گردن رحم شود و باعث درد گردن شود. بیشتر درد گردن ناشی از تغییرات دژنراتیو است که در گردن رخ می دهد. وضعیت کلی ستون فقرات گردن رحم معمولاً مشخص می کند که شما چقدر سریع از یک آسیب بهبود می یابید و اینکه آیا درد گردن شما به یک مشکل مزمن تبدیل می شود.

راه ها و روش های درمان کمر درد حاد و مزمن  ممکن است یک رفع سریع یا درمان کامل وجود نداشته باشد. برای بهبود مشکل ایجاد درد و کند کردن روند دژنراتیو باید با تیم مراقبت های بهداشتی خود همکاری کنید. نقش پزشک در معالجه درد گردن ، یافتن دلایل اصلی بلافاصله نیاز به درمان است. او همچنین می خواهد با آموختن چگونگی کند کردن روند دژنراتیو و جلوگیری از صدمات بیشتر ، درد گردن را از تبدیل شدن به یک بیماری مزمن جلوگیری کند.

هدف از این اطلاعات کمک به شما در درک است:

• دلایل درد گردن
• آناتومی طبیعی ستون فقرات و گردن
• علائم و نشانه های تغییرات دژنراتیو در گردن
• درمان های موجود در حال حاضر و بعد از شما
• آنچه از آن درمانها انتظار دارید
• آنچه در صورت بروز مشکل در گردن می توانید انتظار طولانی مدت داشته باشید

برای درک علائم و گزینه های درمانی ، باید با درک برخی از آناتومی عمومی ستون فقرات و گردن خود آشنا شوید. این شامل آشنایی با قسمت های مختلفی است که گردن را تشکیل می دهند. شما باید درک کلی از عملکرد این قسمت ها داشته باشید ، یعنی نحوه کار آنها در کنار هم. هرچه بیشتر بدانید ، بیشتر قادر خواهید بود با پزشک و تیم مراقبت های بهداشتی خود با کلماتی صحبت کنید که به آنها در درک بهتر مشکل خاص شما کمک خواهد کرد. همچنین به شما کمک می کند تا آنچه راجع به مشکل خاص شما به شما می گویند را درک کنید.

هدف از این اطلاعات کمک به شما در درک مشکل درد گردن است ، بنابراین می توانید تصمیمی بگیرید که به شما کمک می کند تا از آسیب دیدگی جلوگیری کنید ، بهترین انتخاب های درمانی را انجام دهید و روند بهبودی را تسریع کنید.

آناتومی

قسمت های ستون فقرات گردن رحم و نحوه کار آنها

به طور کلی ، گردن شامل ستون فقرات گردن رحم (قسمت بالای قسمت ستون فقرات) و بافت های نرم اطراف ستون فقرات گردن رحم است. این بافت های نرم شامل: اعصاب ، ماهیچه ها ، رباط ها ، تاندون ها و رگ های خونی است. ستون فقرات گردنی از هفت مهره اول در ستون فقرات تشکیل شده است. پزشک معمولاً از طریق C7 به این استخوانها مراجعه می کند. ستون فقرات گردن رحم درست از زیر جمجمه شروع می شود و درست از بالای ستون فقرات سینه ختم می شود. ستون فقرات دو عملکرد اصلی دارد:

• برای محافظت و حمایت از نخاع
• ساختار و پشتیبانی از بدن ما به ما امکان می دهد که مستقیم بایستیم "

مهره ها 24 استخوانی هستند که برای تشکیل ستون ستون فقرات به یکدیگر وصل می شوند. درست همانطور که استخوان های جمجمه از مغز ما محافظت می کند ، استخوان های ستون فقرات نیز از نخاع محافظت می کنند. نخاع مجموعه بزرگی از اعصاب است که مغز را به بقیه بدن متصل می کند.

در مرکز هر مهره سوراخ بزرگی قرار دارد. از آنجا که مهره ها همه به هم وصل می شوند ، این سوراخ ها برای تشکیل یک "لوله استخوانی" به نام کانال نخاعی ، که از طریق آن طناب نخاعی عبور می کند ، صف می شوند. این لوله استخوانی کانال ستون فقرات را تشکیل می دهد که محافظت و پشتیبانی از نخاع را فراهم می کند.

در حالی که نخاع از مغز خارج می شود ، از کانال ستون فقرات به طرف ستون فقرات حرکت می کند. در طول راه ، اعصاب کوچکتری ایجاد می کند که ستون فقرات را بین هر مهره از طریق دهانه ای به نام foramen باز می گذارد. اعصابی که ستون فقرات را در قسمت فوقانی یا ستون فقرات گردن رحم قرار می دهد ، در بازوها به سمت دست ها حرکت می کنند. اعصابی که ستون فقرات را در ناحیه قفسه سینه ، یا ستون فقرات سینه فرو می ریزند ، بیشتر در ناحیه سینه و شکم فرو می روند. اعصابی که کانال ستون فقرات را در قسمت تحتانی ستون فقرات یا ستون فقرات کمری رها می کند ، وارد پاها و پاها می شود.

برای درک بهتر نحوه عملکرد قسمت های ستون فقرات با هم ، بیایید به یک بخش ستون فقرات نگاه کنیم. یک قطعه نخاعی از: دو مهره تشکیل شده است ، دیسک بین مهره ای بین مهره ها ، و دو ریشه عصبی ، یکی از هر طرف که "شاخه از ستون فقرات" است. مهره های گردن رحم کوچکترین مهره ها در ستون فقرات است زیرا آنها وظیفه تحمل وزن مهره ها در پشت را ندارند. یک جفت اعصاب نخاعی از شکاف بین مهره ها در هر بخش خارج می شود. یکی از دلایل عمده درد ناشی از فشار بر روی ریشه های عصبی است که گاهی اوقات باعث درد و بی حسی در گردن یا قسمت تحتانی بدن می شود.

فضای بین دو مهره حاوی یک دیسک گرد بزرگ از بافت همبند است که به آن دیسک بین مهره ای گفته می شود. با نگاهی به دیسک بین مهره ای از بالا ، می توانیم یک حلقه بیرونی بنام آنولوس و یک مرکز اسفنجی نرم به نام هسته پالپوس (nucleus pulposus) ببینیم. حلقه قوی ترین قسمت دیسک است و به نگه داشتن مرکز اسفنجی داخل دیسک کمک می کند. هسته پالپوس به عنوان کمک فنر عمل می کند تا استخوان ها را از فشار در هنگام پیچش ، پرش و تحمل وزن بکشید.

مفصلی تشکیل می شود که دو یا چند استخوان با هم ملاقات می کنند. دستگیره های استخوانی ، به نام جبهه ها ، از هر مهره امتداد دارند و یکدیگر را می پوشانند تا مفصل صورت ایجاد شود. اتصالات جناحی مهره ها را به صورت زنجیر به یکدیگر وصل می کنند و بین هر مهره اتصال موبایل ایجاد می کنند. مفاصل صورت مهم است زیرا باعث می شوند گردن خم شود و چرخش یابد. هر مهره فقط می تواند کمی حرکت کند ، اما زنجیره ای از حرکات کوچک در کنار هم باعث می شود ستون فقرات بسیار انعطاف پذیر باشد.

شایع ترین علل درد گردن

این دیسک از بافت همبند تشکیل شده است ، که به طور معمول با افزایش سن می پوشید. با این حال ، بسیاری از مشکلاتی که باعث درد گردن می شود ناشی از ساییدگی و پارگی غیر طبیعی است. این فرآیند به انحطاط دیسک بین مهره ای گفته می شود. دژنراسیون غالباً ناشی از صدمات کوچکی است که در زمان وقوع صدمات در واقع باعث ایجاد درد نمی شود. با گذشت زمان ، این آسیب ها بیشتر می شوند و ساییدگی و پارگی غیر طبیعی می تواند بافت همبند سازنده دیسک را تضعیف کند. هنگامی که بافت همبند ضعیف است ، استرس ناگهانی ، مانند حرکت نوع شلاق ، ممکن است راحت تر دیسک را آسیب ببیند. کل فرآیند دژنراسیون دیسک را گاهی اسپوندیلولیز می نامند. ممکن است پزشکتان بشنوید که به مشکل گردن شما به عنوان اسپوندیلولیز ستون فقرات گردنی مراجعه کرده است.

برای درک واقعاً درد گردن ، شما نیاز به درک روند سایش و پارگی دارید ، به نام دژنراسیون دیسک. این همچنین به شما کمک خواهد کرد که بعداً بدانید چه اتفاقی در گردن می افتد وقتی که یک آسیب ناگهانی می تواند باعث درد و اختلال فوری شود. در بخش بعدی هم روند دژنراسیون و هم رایج ترین دلایل درد در گردن توضیح داده خواهد شد.

بیماری دژنراتیو دیسک

برای کمک به درک تخریب دیسک ، یک بخش نخاعی را با دو ویفر وانیلی ("مهره") و یک مارشمالو ("دیسک") مقایسه کنید. بین دو ویفر یک مارشمالوی تازه تصور کنید. وقتی ویفرها را به هم نزدیک می کنید ، باتلاق می دهد یا "بیرون می زند". فرض کنید باتلاق را به مدت یک هفته خارج کنید و خشک شدن آن شروع می شود. وقتی آن را بین ویفرها فشار دهید ، به اندازه اسفنجی نیست. اگر به اندازه کافی فشار بیاورید ، ممکن است قسمت بیرونی مارشملو حتی پاره شود یا شکافته شود. فرض کنید شما یک ماه باتلاق را ترک کرده اید. احتمالاً آنقدر خشک می شود که سخت و بسیار نازک باشد و هیچگونه توانایی "جذب شوک" را نداشته باشد.

با افزایش سن ، دیسک مقداری از آب خود را از دست می دهد و در نتیجه برخی از توانایی جذب شوک خود را نشان می دهد. مانند مارشمالو ، اولین تغییراتی که در دیسک رخ می دهد اشک در حلقه بیرونی دیسک است که به آن حلقه می گویند. اشک در ناحیه حلقوی ممکن است بدون علائم بروز کند. بنابراین ، ممکن است متوجه نشوید که چه موقع رخ می دهند یا چه عواملی باعث آنها شده است. این اشک ها با تشکیل بافت اسکار بهبود می یابند. بافت اسکار ضعیف تر از بافت طبیعی است. صدمات مکرر و اشک باعث سایش بیشتر و پارگی دیسک می شود. با پوشیدن دیسک ، مقدار بیشتری از آب خود را از دست می دهد. کم و بیش "اسفنجی" می شود ، سرانجام دیگر نمی توان به عنوان کمک فنر عمل کرد.

همچنان که دیسک همچنان به سایش می رود ، شروع به ریزش می کند. فضای بین هر مهره کوچکتر می شود. فروپاشی همچنین به روشی که مفاصل صورت در قسمت پشت ستون فقرات "خط می زند" تأثیر می گذارد. مانند هر مفصل دیگر بدن ، تغییر در نحوه قرارگیری استخوان ها در بدن باعث فشار غیر طبیعی بر روی غضروف مفصلی می شود. غضروف مفصلی ماده براق صاف است که انتهای استخوانها را در هر مفصل پوشانده است. با گذشت زمان ، این فشار غیر طبیعی باعث آرایش مفرط و ساییدگی (آرتروز) مفاصل صورت می شود.

ممکن است پیوندهای استخوانی در اطراف اتصالات دیسک و جنبه صورت ایجاد شود. تصور می شود که حرکت بیش از حد در یک بخش نخاعی باعث شکل گیری چرخش استخوان ها می شود. سرانجام ، چرخش های استخوانی می توانند در اطراف اعصاب ستون فقرات شکل بگیرند و باعث وضعیتی بنام تنگی نخاع شوند.

شرایط ستون فقرات

تخریب دیسک و بخش نخاعی می تواند منجر به چندین حالت مختلف ستون فقرات شود که باعث بروز مشکلاتی می شود. این موارد عبارتند از: درد مکانیکی گردن ، رادیکولوپاتی گردن رحم و تنگی نخاع. بعضی اوقات ممکن است با صدمه نسبتاً جزئی به گردن خود آسیب وارد کنیم. این جراحات جزئی ممکن است برای چند روز درد ایجاد کند و سپس از بین برود. این معمولاً به گردن یا فشار عضلانی گفته می شود. در واقع ، ما ممکن است هرگز به طور کامل نفهمیم چه چیزی در یکی از این قسمت ها آسیب دیده است. در بخش بعدی سعی خواهیم کرد که هر شرایط و چگونگی تفاوت آنها را توضیح دهیم.

عضله کرنش

"فشار عضلانی" گردن یک تشخیص شایع است که وقتی بیمار گردن سفت می کند ، مشخص می شود. در بعضی موارد ، این ممکن است نمایانگر یک "فشار عضله" یا "عضله کشیده" باشد که عضلات اطراف ستون فقرات گردن را درگیر می کند. با این حال ، اسپاسم عضلانی یک علامت شایع است که می تواند در صورت آسیب دیدگی سایر نواحی گردن ایجاد شود. مشکلاتی که معمولاً به عنوان یک فشار عضلانی از آن یاد می شود ، ممکن است شامل آسیب سایر بافت های نرم گردن نیز باشد: دیسک ، رباط های مربوط به قسمت نخاعی و عضلات. آسیب به هر یک یا همه این ساختارها ممکن است باعث علائم مشابه شود.

درد گردن مکانیکی

دردهای مزمن گردن که درد در آن بطور عمده در گردن باقی می ماند ، ممکن است نتیجه بیماری دژنراسیون دیسک و آرتروز مفاصل مفاصل ستون فقرات گردن رحم باشد. پزشکان گاهی اوقات از این نوع درد به عنوان درد مکانیکی یاد می کنند. این اصطلاح به کار می رود زیرا وقتی بیشتر از گردن خود استفاده می کنیم بدتر می شود و به نظر می رسد از قسمت هایی از ستون فقرات گردن رحم بر می آید - قطعات مکانیکی که به ما امکان می دهند سر خود را به دور و بالا و پایین حرکت دهیم.

این نوع درد ناشی از اعصاب منقبض یا تحریک نمی شود. به نظر می رسد درد ناشی از مفاصل مفاصل صورت و از دیسک تخریب شده است. هرچه ما از حرکت گردن برای حرکت دادن سر خود استفاده می کنیم ، دیسک و مفاصل صورت ملتهب تر می شوند ، عضلات اطراف ستون فقرات گردن رحم شروع به اسپاسم می کنند. می توانید به یک اسپاسم عضلانی شبیه به گرفتگی عضلات فکر کنید. ماهیچه هایی که گرفتگی دارند در نهایت باعث درد می شوند. اسپاسم به عنوان واکنش بدن در تلاش برای متوقف کردن حرکت در ستون فقرات گردنی ایجاد می شود.

رادیکولوپاتی گردن رحم (عصب پینشده)

هنگامی که یک ریشه عصبی نخاع و گردن رحم را ترک می کند ، به سمت بازو حرکت می کند. در طول راه ، هر عصب بخشی از پوست شانه و بازو را احساس می کند (و احساس می کند) و سیگنال های الکتریکی را برای عضلات خاص برای حرکت بخشی از بازو یا دست تأمین می کند. هنگامی که عصبی تحریک شده یا مچ پا می شود - توسط عضله استخوان یا بخشی از دیسک بین مهره ای - باعث می شود عصب به درستی کار نکند. این نشان می دهد: ضعف در عضلات عصب به سمت آن ، بی حسی در پوست جایی که عصب می رود ، یا درد در ناحیه ای که عصب در آن حرکت می کند. این حالت رادیکولوپاتی گردن رحم نامیده می شود. بیایید به علل مختلف رادیکولوپاتی گردن رحم بپردازیم.

عصب را از دیسک فتق کشید

خم کردن گردن به جلو و عقب و پیچاندن چپ و راست ، فشارهای بسیاری روی مهره ها و دیسک وارد می کند. دیسک با عمل به عنوان کمک فنر به فشار مهره ها پاسخ می دهد. خم کردن گردن به جلو ، دیسک بین مهره ها را فشرده می کند. این فشار بیشتر بر روی دیسک ممکن است باعث شود دیسک به سمت کانال نخاع و ریشه های عصبی برآمد. ویفر وانیل و باتلاق را به خاطر بسپارید. فشار دادن ویفرها به هم از یک طرف باعث می شود تا باتلاق از طرف مقابل بیرون بیاید.

ممکن است در حین حرکت گردن فشار زیادی به دیسک آسیب وارد شود. یکی از دردناک ترین صدماتی که می تواند ایجاد کند دیسک فتق است. در این آسیب ، پارگی در ناحیه آنقدر بد است که بخشی از هسته پالپوس در خارج از مرکز دیسک فشرده می شود. حلقه می تواند پارگی یا پارگی را در هر نقطه اطراف دیسک ایجاد کند. اگر از کنار کانال کانال نخاع اشک کند ، پس وقتی هسته پالپوس خارج شود ، می تواند در مقابل اعصاب نخاعی فشار بیاورد. فشار روی ریشه عصب از دیسک فتق می تواند باعث درد ، بی حسی و ضعف در عصب شود. همچنین شواهدی وجود دارد که مواد شیمیایی آزاد شده از دیسک پاره شده ممکن است ریشه عصب را تحریک کرده و منجر به برخی از علائم دیسک فتق - بخصوص درد شود.

دیسک های فتق شایع در بزرگسالان میانسال و زودرس بیشتر است. این حالت ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که در یک دیسک بین مهره ای سالم و در عین حال خیلی زیاد فشار وارد شود. به عنوان مثال می تواند یک تصادف رانندگی باشد که سر شما به شیشه جلوی اتومبیل برخورد کرد. نیرو بر روی گردن حتی برای جذب دیسک سالم و آسیب دیدن آن خیلی زیاد است. دیسک فتق همچنین ممکن است در دیسک رخ دهد که با روند تخریب ضعیف شده است. پس از تضعیف ، نیروی کمتری برای ایجاد پارگی یا پارگی دیسک مورد نیاز است. با این حال ، هرکسی که دیسک پارگی دارد ، بیماری دیسک دژنراسیون ندارد. به همین ترتیب ، همه مبتلایان به دیسک دژنراتیو دچار دیسک پارگی نخواهند شد.

عصب از انحطاط و استخوان های پاشیده شده است

در افراد میانسال و مسن ، بیماری دژنراسیون دیسک می تواند باعث ایجاد چرخش استخوان در اطراف ریشه های عصبی شود. این معمولاً در داخل فرامن اتفاق می افتد - باز شدن در ستون فقرات گردنی که ریشه عصبی باعث می شود ستون فقرات حرکت کند و به بازو برسد. اگر این چرخش های استخوانی به اندازه کافی بزرگ شوند ، ممکن است شروع به مالیدن روی ریشه عصب کرده و آن را تحریک کنند. این باعث همان علائم دیسک فتق می شود. تحریک کننده باعث می شود: درد در بازو از دست ، بی حسی در مناطقی که عصب برای آنها ایجاد می کند و ضعف در عضلات که عصب فراهم می کند ، ایجاد شود.

تنگی نخاع (میلوپاتی گردن رحم)

شاید جدی ترین مشکلات ناشی از انحطاط بخش نخاعی در گردن رحم ، وضعیت تنگی نخاع باشد. در اواخر مراحل انحطاط ستون فقرات ، چرخش استخوان از روند دژنراسیون می تواند باعث بیماری شود که به تنگی نخاع معروف است. با تشکیل چرخش استخوان ، اندازه کانال نخاع کوچکتر می شود. چرخش استخوان ها شروع به فشار بر روی نخاع یا ریشه های عصبی می کنند. فشار روی اعصاب نخاع می تواند باعث بی حسی ، سوزن شدن یا درد در بازوها ، دست ها و پاها شود. این حالت گاهی اوقات میلوپاتی گردن رحم نامیده می شود و با مشکل ساده تر تفاوت دارد که در آن فقط یک ریشه عصبی توسط دیسک فتق یا یک دیسک استخوان پین می شود.

وقتی باریک کانال ستون فقرات (لوله استخوانی که نخاع در آن قرار دارد) وجود دارد ، ممکن است کل نخاع تحت تأثیر قرار گیرد. این متفاوت از زمانی است که استخوان فقط یکی از فرامین ها را باریک می کند (دهانه هایی که ریشه های عصبی از آن خارج می شوند). علائم بسیار متفاوت است. عصبی که از دیسک فتق و یا دیواره استخوان گرفته می شود به ندرت روی پاها تأثیر می گذارد. میلوپاتی گردن رحم می تواند بر بازوها و پاها تأثیر بگذارد.

علائم

علائم این است که چگونه علت درد شما را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم شایع عبارتند از:

• درد در گردن شما
• سردرد
• درد در شانه ، بازو یا دست شما
• دامنه حرکت در گردن شما کاهش می یابد
• دلهره ، ضعف و رفلکس کندتر در بازوها ، دست ها ، پاها یا پاها
• مشکل در راه رفتن از جمله "راه رفتن اسپاستیک"
• ضعف عضلانی در پاها